Dost değilmi ki göz yaşı, yar değilmi ki bin yara!...

Yoruldum, yokuşlarına tırmanmaktan ey kalbim..!
Hep bir ünlem, bir ah ile yüzüme çarpınca sitemin...!

Anladım, gözlere gülmek kadar ağlamak da yakışır!
Belli ki; bir hayatın derin çizgilerinde kaybolmuşum.
Teslim alındı, içimde umut pırıltısı küçük bir isyan..

Azgın sularla, hırçın dalgalardır payıma düşen sevgi,
Gözlerime hep hüznü yakıştırdım, ağlamaya alıştım.
Yar bin yara, dost; bir damla göz yaşı getirdi bana..

Yoruldum, tutunamadım, uçurumlarında ey kalbim !
Dallarını eğme, uzatma bivefa kollarını çaresiz!
Yola düş kervancı, yusufun seni bekliyor kuyuda,
Saçlarını rüzgara tutma, bir damla yağmura tut ellerini
Ahını hicazın kumlarına düşürme, gel gözyaşına ver.
Uzak yıldızlara dikme gözlerini, züleyha ağlamasın.

Ey zindancı! zindanına ay ve güneşin hüznü düştü!
Ardıma düşme, tutma ellerimi, kanadım kırık bugün.
Çölün haberlerini sorma, kum taneleri alıp götürdü,
Yağmur bulutlarına sor yakubun yorgun gözlerini!
Kalem suskun bugün, kitap ateşe atacak kendini...

Kırgın gönüllere bir seda gelirse bilalin sesinden !
Atların ağladığı çölü, bir anlayabilsen dar-ı kerbelayı,
Zeynebe sorma ve yakuba, sorma ibrahime ismaili!
Hacerin yalın ayaklarını öpen çölde bir çocukla ağla,
Bana ağla! yada yusufun kardeşlerine!..ve yezide!
Dallarını eğme, uzatma bivefa kollarını çaresiz,

Gözlerime hep hüznü yakıştırdım, ağlamaya alıştım..
Dost değilmi ki göz yaşı, yar değilmi ki bin yara!...